Zęby, które uległy zniszczeniu wskutek silnie postępującej próchnicy, leczy się poprzez zastosowanie wypełnienia z materiału kompozytowego – potocznie nazywanego plombą. Wypełnienie kompozytowe wymaga jednak po kilku latach wymiany – spowodowane jest to ciągłą polimeryzacją materiału kompozytowego, a to skutkuje zmniejszeniem szczelności brzeżnej, która jest dużo niższa po kilku latach, niż w momencie zakładania.
Ząb jest wówczas narażony na pojawienie się próchnicy wtórnej. Alternatywą dla wypełnienia kompozytowego jest zastosowanie inlay pełnoceramiczny lub onlay – w zależności od rozmiaru ubytku, jaki ma rekonstruować. Wypełnienie onlay jest stosowane do rozleglejszych wypełnień, inlay stosuje się natomiast do mniejszych ubytków.
Na wizycie w gabinecie stomatologicznym, dentysta dokonuje pobrania wycisku, który następnie posłuży do wykonania odlewu gipsowego. Na jego podstawie tworzy się inlay pełnoceramiczny lub pełnoceramiczny onlay. Poprzez zastosowanie wypełnienia inlay/onlay możliwe jest wstrzymanie procesu ścierania siekaczy, można ustabilizować zgryz do odpowiedniej wysokości, a wysoce estetyczne wypełnienie pozostaje na lata bez jakichkolwiek zmian.
Wypełnienia tego typu bardzo często są nie do rozpoznania od zęba naturalnego.
